Inburgering ook in Sint-Truiden

Migratie is één van de grootste uitdagingen van de 21ste eeuw. Bij veel mensen roept het woord negatieve connotaties op. Jarenlang werd er in België immers een zeer gebrekkig migratie - en inburgeringsbeleid gevoerd. Daardoor ontstonden allerlei samenlevingsproblemen en werd het inwijken van nieuwe burgers vaak als negatief ervaren.

Migratie kan echter een zeer positief gegeven zijn, een echte verrijking voor de samenleving wanneer er een goed beleid rond gevoerd wordt. De N-VA heeft over migratie en asiel een duidelijke visie. De Vlaamse regering heeft deze N-VA-visie omgezet in beleid met het inburgeringsdecreet. Zo werken wij aan een samenleving van autochtonen en nieuwe Vlamingen. Met rechten én plichten. Met wederzijds respect. Op het federale niveau doet de N-VA samen met CD&V voorstellen om een andere politiek te voeren rond asielprocedure, illegale immigratie, gezinshereniging. Om een echt Vlaams beleid rond asiel en migratie te kunnen voeren pleit de N-VA er voor om Vlaanderen volledig bevoegdheid te geven voor: de asielprocedure, illegale immigratie, gezinshereniging en -vorming en economische migratie.

Intussen moet Sint-Truiden zijn vreemdelingenbeleid uitbouwen op basis van de huidige Belgische en Vlaamse wetgeving. N-VA Sint-Truiden pleit voor een actief inburgeringsbeleid aangepast aan de specifieke omstandigheden in onze stad. De aanwezigheid van het open opvangcentrum en de nood aan massale aanwezigheid van seizoensarbeiders voor de fruitteelt. De aanwezigheid van het open opvangcentrum heeft een dubbel effect voor de lokale samenleving. De bewoners van het open centrum zijn mensen die in een procedure zitten om een verblijfsvergunning te bekomen en waarvan men weet dat 95 % zal worden afgewezen.

Bij het einde van de, dikwijls veel te lange, procedure krijgen deze personen het bericht om het grondgebied te verlaten. Het feit dat hierop geen of zeer weinig controle wordt uitgevoerd maakt dat velen in de stad blijven wonen als illegaal. Niet officieel gekend door de autoriteiten kunnen ze door niemand geholpen worden en komen ze terecht in het illegale circuit hetgeen kan leiden tot zwartwerk, huisjesmelkerij en kleine criminaliteit. Meer controle op uitwijzing moet deze groep inperken.

Voor alle andere groepen van nieuwkomers die wij vanuit onze visie Nieuwe Vlamingen willen noemen, en die om zeer uiteenlopende redenen op ons grondgebied verblijven en zich misschien definitief in onze stad zullen vestigen, pleit N-VA Sint-Truiden voor het opvoeren van de inspanningen om deze nieuwkomers te integreren in onze samenleving. Inburgering staat haaks op multiculturaliteit maar gaat wel samen met interculturaliteit.

Interculturaliteit respecteert en stimuleert de identiteit van mensen, want enkel mensen die zich zeker voelen en gerespecteerd in hun eigenheid vinden aansluiting bij onze samenleving vanuit een gevoel van verbondenheid en vertrouwen. Hierdoor groeien ook hun engagementen en daadwerkelijke betrokkenheid. De diversiteit van onze samenleving zet ook de sociale samenhang onder druk. Een sterk inburgeringsbeleid is hierop het enige antwoord.

Het leren van onze normen en waarden kan enkel werken als het aanleren van het Nederlands hierbij als prioriteit wordt gesteld. Het aanbod moet dus steeds worden verbeterd en door persoonlijk contact moeten de betrokkenen overtuigd worden om hun inspanningen voor het leren van het Nederlands te verhogen. De graad van de kennis van het Nederlands zal de relatie met de autochtone bevolking zodanig verbeteren zodat er een beter wederzijds begrip ontstaat. Wij Vlamingen zijn altijd positief verrast als een nieuwe Vlaming behoorlijk Nederlands spreekt.

Het stadsbestuur, de lokale integratiedienst en het Huis van het Nederlands hebben daar een belangrijke rol te spelen om deze nieuwkomers te overtuigen van het belang van het spreken van Nederlands. Dikwijls zijn nieuwkomers zich niet bewust dat ze in een ééntalig Nederlandstalig gewest zijn komen wonen. Het is niet hun schuld dat België in het buitenland door onze ambassades nog te dikwijls als een Franstalig land wordt voorgesteld.

Voor het vinden van werk is de onvoldoende kennis van het Nederlands dikwijls de voornaamste hinderpaal. Kinderen van nieuwkomers moeten zo jong als mogelijk Nederlands worden aangeleerd. Het is de beste garantie om later goede resultaten te bekomen op school .

Waar er in de eerste versie van de Truiense beleidsvisie stond "Nederlands leren is daarbij een eerste en belangrijke vereiste", staat er in de voorlopig laatste versie "Nederlands leren is daarbij een belangrijke vereiste"; Voor N-VA moet er staan "Nederlands leren is daarbij de EERSTE en BELANGRIJKSTE vereiste".